เล่นซะอึ้ง


ทนายจำเลยเดินอาดๆ เข้าไปหาพยานผู้เสียหาย

ในคดีอาญา


ทนายจำเลย : พยานที่ว่าพยานเห็นเหตุการณ์ชัดเนี่ย พยานอยู่ห่างจาก

ที่เกิดเหตุประมาณ 30 เมตรใช่ไหม

พยาน : ข้าพเจ้าอยู่ห่างจากที่เขายิงกันเป็นระยะ 12 เมตร กับอีก 28

เซ็นติเมตร


เล่นเอาอึ้งไปทั้งห้องพิจารณาไปพักใหญ่ๆ ทนายจำเลยจำกะจะเล่นงาน

พยานฐานตอบเว่อร์จนไม่น่าเชื่อว่า


ทนายจำเลย : นี่พยาน ที่ตอบแบบนั้น เป็นเพราะพยานนึกภาพออกก็รู้เลยว่า

ห่างกันกี่เมตรกี่เซ็นใช่ไหม

พยาน : เปล่าครับ ที่รู้แน่ชัดเพราะหลังเกิดเหตุ เมื่อรู้ว่าต้องมาเป็นพยาน

และคิดว่าจะต้องมีทนายหน้าโง่มาถามเรื่องนี้ ข้าพเจ้าเลยจัดแจงไปวัด

ระยะเสร็จสรรพ

ทนายจำเลย : ....

ศาล : ....



เอาไปอ่านกันเล่นๆ นะครับ พี่น้องนิติ ที่รักทุกท่าน อย่าคิดมากล่ะ ^________^




ขอบคุณข้อมูลดีดีจาก สำนักนิติศาสตร์ ม.แม่ฟ้าหลวง

เลียนแบบ


ในห้องพิจารณาคดีห้อง 18 มีจำเลยนั่งรอศาลอยู่

หลายคดีด้วยกัน มีผู้ชายถูกฟ้องในข้อหาหนีภาษี ส่วนผู้หญิงอีกสามคน

ข้อหาโสเภณี


เมื่อผู้พิพากษาขึ้นบัลลังค์ท่านก็เริ่มถามคดีโสเภณีก่อน

โสเภณีคนแรกตอบว่า

"หนูเป็นนางแบบค่ะ"

โสเภณีคนที่สองตอบว่า

"หนูเป็นนักร้องค่ะ"

ศาลพิจารณาแล้วพิพากษา้ลงโทษผู้หญิงทั้งสองคนฐานเป็นโสเภณี

ปรับคนละ 500 บาท

ศาลถามผู้หญิงคนที่สาม

"หนูมีอาชีพอะไร"

"พูดจริงๆ เลยนะคะท่าน" หล่อนจ้องหน้าผู้พิพากษา "หนูเป็นกะหรี่"

ศาลตบมือฉาดใหญ่ด้วยความพอใจยิ่ง

"มันต้องยังงี้ซี้ ทำผิดก็ต้องรับผิด ทุกวันนี้หาคนซื่อสัตย์ยากเหลือเกิน"

แล้วท่านก็พิพากษา "จึงพิพากษาให้ยกฟ้องปล่อยตัวจำเลยคนนี้ไป"

เป็นอันว่าสาวที่สารภาพว่าตัวเองเป็นกะหรี่ได้รับอิสรภาพไปแล้ว ศาลหันมา

ถามจำเลยผู้ชายข้อหาหนีภาษีบ้าง

"คุณมีอาชีพอะไร"

จำเลยผู้ชายยืนขึ้นอย่างองอาจ

"พูดจริงๆ เลยนะครับท่าน .... ผมเป็นกะหรี่"

เชือกเส้นเดียว


นักโทษคนหนึ่ง ออกจากคุกมาได้ก็ตรงดิ่งเข้าไป

นมัสการเจ้าอาวาสทันที


เจ้าอาวาส :โยมหายหน้าไปไหนซะตั้งนานเชียว

นักโทษ : ติดคุกขะรับ

เจ้าอาวาส : ไปขโมยอะไรเขาล่ะ

นักโทษ : เชือกเส้นเดียวขะรับ ตั้งสามปี

เจ้าอาวาส : อะไรกันโยม เชือกเส้นเดียวติดคุกตั้งสามปี

นักโทษ : แต่ที่ปลายเชือกมีควายติดมาด้วยอีกสามตัวน่ะขะรับ....

เจ้าอาวาส : เจริญพร

ฟ้องหย่า


เหตุหย่าตามกฎหมายนั้นมีมากมายหลายประการ

ด้วยกัน เช่น ฝ่ายหนึ่งทำร้ายร่างกายอีกฝ่ายหนึ่ง ฝ่ายที่ถูกทำร้ายก็ย่อมมีสิทธิฟ้อง

หย่าได้

คดีนี้ สามีเป็นโจทก์ฺยื่นฟ้องขอหย่้าจำเลย เพราะจำเลยเป็นหญิงที่มือไวใจร้อน


ศาล : อยู่กันมาตั้งนานไม่น่าแยกทางกันเลย

โจทก์ : มันเหลืออดจริงๆ ครับท่าน ไม่พอใจอะไร คว้าอะไรใกล้มือก็ขว้างปา

ทำเอาโจทก์แทบจะหัวร้างข้างแตก โจทก์ต้องคอยหลบหลีกยังกะลิงหลอกเจ้า

ศาล : ศาลอยากจะให้ทนอยู่ต่อไปอีกซักปีสองปีดีมั้ย ?

โจทก์ : ถ้าขืนอยู่ต่อไำปอีกปีสองปี รับรองว่าจำเลยต้องขว้างแม่นกว่าเดิมทุกปี

ไม่มีคนว่าความ


ทนายโจทก์และทนายจำเลยกำลังโต้เถียงกัน

อย่างรุนแรงในคดีที่โจทก์ฟ้องว่าจำเลยกัดหูโจทก์

เถียงเรื่องคนกัดกันหรือหมากัดกันแน่ จนกระทั่งทนายโจทก์ด่าทนาย

จำเลยว่าเป็น "หมาขี้เรื้อน" และทนายจำเลยก็ด่าทนายโจทก์ว่าเป็น "หมาบ้า"

ด่ากันจนหอบแฮ่กๆ แล้ว ทนายทั้งสองก็หยุดด่ากันไปเอง

ผู้พิพากษานั่งฟังอยู่นาน เห็นทั้งสองฝ่ายสงบศึกแล้ว จึงเอื้อนเอ่ยวจี

ขึ้นด้วยเสียงอันเรียบๆ ว่า

"ศาลให้เลื่อนคดีไปก่อน เพราะวันนี้ไม่มีคนมาว่าความเลย"